Maleisië: theeplantages, jungle en wildlife - Reisverslag uit Sepilok, Maleisië van Kiko Herts - WaarBenJij.nu Maleisië: theeplantages, jungle en wildlife - Reisverslag uit Sepilok, Maleisië van Kiko Herts - WaarBenJij.nu

Maleisië: theeplantages, jungle en wildlife

Blijf op de hoogte en volg Kiko

01 Februari 2015 | Maleisië, Sepilok

Lieve allemaal,

M'n reis schiet al op. Nog minder dan 2 maanden en ik ben weer in het koude kikkerlandje.

17 januari zijn we aangekomen in Kuala Lumpur. We zaten midden in Chinatown en daar heb je naast veel eettentjes ook elke avond een grote avondmarkt. In Thailand was Dex altijd de Sjaak met verkopers die achter hem aan liepen om dingen te verkopen. Hier in Maleisië ben ik de gelukkige. Tassen, horloges, schoenen en kleding werden mij aangesmeerd. Aangezien ik niet van dure merken als Gucci en Prada hou (die hier hartstikke nep worden aangeboden) heb ik ze vriendelijk bedankt.

De volgende dag zijn we naar een vlindertuin, de botanische tuin, het nationaal monument en een islamitisch museum geweest. Een lekker drukke, maar zeker leuke dag. We hadden bedacht om de volgende ochtend naar de bekende Petronas Twin Towers te gaan. We dachten slim te zijn om op een maandag te gaan. Dan zal het wel rustig zijn want dan zijn de weekend bezoekers weer aan het werk. Waarschijnlijk om die reden is het op de maandag gesloten haha. We zijn toen naar een aquarium gegaan en hebben wat gewinkeld. Dinsdag 20 januari konden we wel de toren in. We gingen eerst met de lift naar de 42e verdieping. Dan kom je uit bij de brug die de torens met elkaar verbind. Hier was het uitzicht al waanzinnig. Vervolgens gingen we naar de 83e verdieping. Je kon zo ver kijken. Hierna hebben we de kapper bezocht. Ja dat moet natuurlijk ook gebeuren. Dit was ook een hele belevenis. Ik ben nog nooit zo snel geknipt. Ze begon met knippen en ik maak geen grap na iets meer dan 5 minuten was ze klaar. Daarna begon ze met m'n haar wassen. Dit was een heuse hoofdmassage. Heerlijk! Daar kunnen ze in Nederland wel wat van leren. Dezelfde avond zijn we met een bus vertrokken naar Cameron Highlands. Dit ligt ten noorden van Kuala Lumpur. Hier zijn we 2 dagen geweest. De eerste dag hebben we een wandeling gemaakt naar een theeplantage. Dit is zo mooi. Overal waar je kijkt, zie je theeplanten staan en we liepen er doorheen en het rook erg lekker. Uiteraard hebben we de thee geproefd en die was heerlijk. Je proeft echt dat dit puur thee is en dat er niks is toegevoegd. Op de terugweg kwamen we langs een Nederlands café. Hier moesten we natuurlijk heen. Liedjes van Jan Smit, De Dijk en André Hazes passeerden de revue. Op het menu stonden ook typisch Hollandse dingen, zoals een frikadel die Dex besteld had. Donderdag 22 januari hadden we een excursie geboekt. Om negen uur gingen we met een jeep naar de oudste theeplantage van Maleisië. Vervolgens zijn we een wandeling gaan maken door een mossig bos. De gids vertelde veel over de bomen en planten die we zagen. Daarna werden we afgezet bij een theefabriek. Hier leerden we hoe stap voor stap thee gemaakt wordt. Erg interessant.

Vrijdag 23 januari hebben we in de ochtend de bus gepakt naar Georgetown. Dit is een plaats op het schiereiland Penang. Dankzij een lange brug kun je er tegenwoordig ook met de bus komen. Deze plaats staat bekend om de straatkunst. Door de stad verspreid, zijn 19 kunstwerken te vinden. Deze hebben we allemaal opgezocht. Zo was er een muurschildering van 2 kindjes die aan het basketballen waren en er hing dan een echte basket en er was een basketbal te vinden. De volgende dag hebben we langs de haven gelopen en zijn we naar een 3D art museum geweest. We dachten dat er vooral dingen te zien waren, maar het waren allemaal 3D schilderingen en daar moest je dan steeds mee op de foto. Zo leek het een keer alsof we op een bodem van een zwembad stonden en dat we op een vliegend tapijt zaten. We hadden echt de grootste lol. We besloten om wat te eten in de wijk Little India. Hadden we beter niet kunnen doen haha. Ik vroeg of het eten pittig was. De man zei nee hoor niet echt. Nou m'n mond stond in de fik. Ik dacht dat ik gek werd.

Zondag 25 januari ging de wekker vroeg. We zijn toen met een propellervliegtuig naar het paradijselijke eiland Langkawi gevlogen. Hier zijn we in totaal 4 dagen geweest. We hebben hier voornamelijk gerelaxt op de prachtige witte stranden. We hebben een scooter gehuurd en konden zo zelf naar alle mooie plekjes rijden. We hebben naast het strand ook een dagje cultureel gedaan. We zijn naar de kabelbaan gegaan. Je ging dan met een skilift naar de top van de berg. Op 900 meter hoogte kon je goed van het uitzicht genieten. We konden zelfs Thailand zien. Tijdens het scooteren kom je veel aapjes tegen die langs de weg aan elkaar aan het plukken zijn. Dit was voor mij de eerste keer dat ik dat in het wild zag. We zijn hierna ook naar een waterval geweest. Hiervoor moest je eerst ruim een kwartier een stijle trap beklimmen. We waren gebroken toen we bij de waterval aankwamen. Helaas hadden we geen zwemkleding mee en konden we niet lekker zwemmen en vooral afkoelen onder de waterval.

Donderdag 29 januari zijn we van Langkawi naar Kuala Lumpur gevlogen. Op het vliegveld aangekomen, besloten we om direct door te vliegen naar Kota Kinabalu. Dit is een plaats in het noordoosten van Borneo. We hebben echt gerend op het vliegveld om de vlucht te boeken en te halen. Om half 2 waren we geland in Kuala Lumpur en om kwart voor 4 ging de vlucht naar Borneo. Aangekomen in Kota Kinabalu was het al donker en moesten we nog een hostel vinden. Uiteindelijk een gevonden, maar toen we eenmaal op de kamer zaten, waren we toch niet zo blij met dit hostel. Overal zagen we beestjes en we vertrouwden het matras niet helemaal. We zagen zwarte stipjes en dat is een teken van bedbugs. Wij de vrouw van het hostel erbij gehaald en na een beddencheck zei ze dat alles oké was. Met heel veel tegenzin gingen we na het eten dan toch naar bed. Ik lag volledig in m'n eigen slaaphoes. Alleen m'n neus kwam eruit voor wat lucht.

Vrijdag 30 januari. We hadden de wekker om 7uur gezet, want we wilden zo snel mogelijk weg hier. We hebben een busje gepakt naar Kinabalu National Park. We hadden geluk, want normaal vertrekt een busje pas als het helemaal vol zit, maar de chauffeur moest daar mensen ophalen en konden we met hem mee. Na ruim 2 uur kwamen we aan. We zijn direct naar het National Park gegaan. Hier zijn we een wandeling gaan maken door de botanische tuin en hebben we een stukje door de jungle gelopen. Het werd tijdens het avondeten ontzettend mistig. We moesten toen nog een half uurtje naar het hostel lopen. Langs de autoweg ging dat prima, maar daarna moesten we een zijweggetje in en door het bos naar het hostel lopen. Dit was nog een heel avontuur. Het begon te regenen en we moesten heuvel op en af en via onverharde weg naar het hostel. We waren heel blij toen we na een tijd het eindpunt zagen.

De volgende ochtend stond de wekker om 5 uur. Om zes uur gingen we met de taxi naar het National Park om de zonsopkomst te zien. Dat is het enige moment van de dag dat je de top van Mount Kinabalu kunt zien. Het is hier namelijk altijd bewolkt en mistig. We besloten om in het park naar het ontbijtbuffet te gaan. Dex ging hier echt helemaal los. Ik keek m'n ogen uit. Vier keer kwam meneer met een bord vol eten terug. Na dit stevige ontbijt zijn we een wandeling van een paar uur door de jungle gaan maken. Het was geen makkelijke tocht. We moesten onder bomen door, klimmen, over dunne planken die vol lagen met mos en je zakte vaak genoeg weg in de derrie. Wat de wandeling iets minder leuk maakte, waren de bloedzuigers. Ik had inene wat in m'n schoen en het prikte nogal. Ik dacht oh vast een takje. Maar eenmaal m'n schoen en sok uit zaten er twee bloedzuigers op m'n voet. Met veel moeite hebben we ze losgekregen. Zo gemeen die beestjes kwamen alleen in mijn schoen en niet in die van Dex.

Vandaag hebben we de bus naar Sepilok genomen. Na vijf uur rijden kwamen we eindelijk aan en zijn we naar de b&b gelopen. Snel spullen in de kamer gezet en wat gegeten en toen hup naar de Oerang Utang Rehabilation Centre. Hier hebben we dertien apen gezien. Ook een heel kleintje en echt zo een grote. Zo leuk om te zien. Morgen zijn we overdag nog in Sepilok en eind van de middag pakken we de bus naar Sandakan.

Liefs Kiko

  • 01 Februari 2015 - 19:38

    Ria Herts:

    Hoi Kiko,
    Wat een heerlijk verhaal weer. En weer zo bekend. Langkawi is echt een paradijs hè? Die kabelbaan hebben we ook gedaan. Heel spectaculair. In Georgetown zijn we ook geweest, maar dat is heel erg veranderd. Die foto's en bezienswaardigheden waar jij het over hebt die hebben wij daar niet gezien. We hebben daar op een avond wel een soort processie meegemaakt. Er werd een soort papieren boot meegedragen die ze naar zee gingen brengen. Onderweg werd iedereen met rozenwater besprekend. Robs hemd was helemaal roze en dat kreeg hij er niet meer uit! Hij kon het hemd meteen weggooien. Borneo lijkt mijn prachtig. Een belevenis met die apen.
    Ik ga je blog weer uitprinten. Nu twee keer, ook een voor Rob in het ziekenhuis. Dikke kus, ook van Rob.

  • 02 Februari 2015 - 12:48

    Margot:

    Hey lieve Kiekje, wat een belevenissen weer. Je hebt straks maanden nodig om dit allemaal te gaan verwerken! En dan ben je wel aan wat rust toe! Haha! Nog flink blijven genieten en ik kijk al uit naar je volgende leuke verslag. Gerard en ik zijn vanochtend rond 11 uur thuisgekomen. Het regende en sneeuwde tegelijk! Getver! Dat is wennen na een week van zo'n 30 graden. Dikke kus ook voor Dex

  • 04 Februari 2015 - 03:50

    Marlies:

    Lieve Kiko,

    Nooit geweest, Maleisie...maar dank zij jou toch één beetje beleefd!! Fijn dat je nog steeds zo geniet....xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kiko

Actief sinds 18 Sept. 2014
Verslag gelezen: 274
Totaal aantal bezoekers 9342

Voorgaande reizen:

27 September 2014 - 27 Maart 2015

Zes maanden backpacken!

Landen bezocht: