Lieve allemaal,

Hier komt weer even een update :). Ik zit hier inmiddels al weer een maand!

Ik was geëindigd bij de alpine crossing. De drie dagen die daarop volgden heb ik doorgebracht in Wellington. Dit is de hoofdstad. Op de weg naar het hostel had de buschauffeur allemaal leuke spelletjes bedacht. Zo was er een quiz over Nieuw Zeeland en we stapten ergens uit voor een wedstrijd tussen de jongens en de meisjes. We moesten kijken wie een paar laarzen het verste kon gooien. Dit klinkt heel makkelijk, maar is echt veel moeilijker dan je denkt. Door zulk soort dingen wordt de busreis altijd een stuk leuker. Naast het hostel zat een leuke bar en daar hebben we 's avonds met de hele bus flink gefeest. In de hoofdstad heb ik een (gratis) museum bezocht aangezien het weer niet echt top was. En een dag heb ik met wat mensen mount Victoria beklommen en een botanische tuin bezocht.

Wat zo leuk is aan de bus is dat je op bepaalde punten kunt uitstappen en dan na een aantal dagen weer kunt instappen in de volgende bus. Hierdoor kom je steeds mensen tegen die je eerder in je reis hebt ontmoet.

Donderdag 16 oktober heb ik de boot gepakt die mij naar het Zuidereiland heeft gebracht. Dit was een 3 uur durende vaartocht waarbij je continu mooi uitzicht had. Dus het was zeker geen straf. Daarna gingen we met de bus naar Abel Tasman National Park. Onderweg hadden we nog iemand opgepikt. Ze kwam naast me zitten en bleek ook uit Nederland te komen. We hebben echt uren gekletst in de bus en bij het hostel. Was zo gezellig. De dag erna hebben we ook samen een wandeling gemaakt. We kwamen op de mooiste strandjes terecht. En opeens zag ik dolfijnen. Ik was zo blij. Zo leuk om m'n lievelingsdieren in het wild te zien. Stond echt te springen als een klein kind haha.

Helaas vertrok Madelein op zaterdag en bleef ik nog wat langer in Abel Tasman. Ik heb die dag met 3 anderen gekajakt. Samen met Guy (jongen uit Nederland) zat ik in de kajak en zijn we naar een paar eilandjes gepeddeld. Tijdens het kajakken zagen we zeehonden en mooie vogels. Voor de lunch zijn we bij een leuk strandje gestopt. En na ruim 5 uur hebben we onze kajak weer ingeleverd. Was zo een mooie tocht. Vooral ook omdat je zoveel mooie natuurverschijnselen ziet. Weet alleen niet zo goed hoe ik dit het beste kan omschrijven voor jullie.

In Abel Tasman heb ik besloten om niet echt meer om te gaan met de mensen waarmee ik al sinds het begin reis. Ik wil zo graag nieuwe mensen ontmoeten en dat vonden zij maar niks. Maar ik heb zo iets van we zijn hier allemaal alleen gekomen en iedereen moet zijn eigen plan uitvoeren en niet te veel afhankelijk zijn een groep. Hier waren ze het niet mee eens, maar daar trek ik mij niks van aan. Ben hier tenslotte voor mezelf. En heb al weer zoveel leuke mensen ontmoet!

Op dinsdag 21 oktober heb ik echt een waanzinnige dag gehad. Ik werd wakker en de lucht was strak blauw en de zo'n scheen. Dat was al geweldig. Maar nu komt het! Ik ben met een helikopter(!!!) naar de Franz Josef gletsjers gevlogen. Ik mocht naast de piloot zitten dus kon alles goed zien. Eenmaal op de gletsjer moesten we van die ijzers met punten onder onze schoenen binden en begonnen we aan een paar uur durende wandeling over en door de gletsjers. Dit was zo mooi. Sommige stukken waren heel blauw en er waren veel soort van watervalletjes door al het smeltende ijs. Ik had ook een heel gezellige groep en leuke gids. Toen we al bijna bij het eindpunt kwamen kregen we een seintje dat we naar de helikopter moesten komen want het gebied werd ontruimd vanwege slechte weersverwachting. De lucht was toen ook inene helemaal zwart. En weer mocht ik naast de piloot zitten. Was zo gaaf. Toen we geland waren zijn we naar een hot pool geweest om lekker op te warmen. Dit zat bij de trip die we geboekt hadden. Was echt heerlijk om op te warmen.

Vrijdag 24 oktober ben ik aangekomen in Queenstown. Hier zal ik verblijven tot 30 oktober. Toen we het plaatsje inreden met de bus zijn we gestopt bij de bungeejump organisatie en daar heb ik met Guy en Cintha de bungeejump geboekt voor aanstaande maandag. Dan gaan we een sprong maken van 134 meter. Gelukkig kunnen we elkaar gek maken en moed inspreken haha. Ik heb er echt onwijs veel zin in. Ben totaal niet nerveus gelukkig. Zodra ik gesprongen heb zal ik wel even laten weten hoe het was en zal ik wat foto's plaatsen.

Heel veel liefs Kiko!